Etapy rozwoju osobowości

Osobowość dziecka jest strukturą złożoną, podlegającą w toku rozwoju dojrzewaniu i hierarchizacji. Można wyróżnić cztery różne stanowiska dotyczące początków kształtowania się osobowości:

•Osobowość istnieje od narodzin (neopsychoanaliza, M.Klein)

•Osobowość rozwija się w miarę dojrzewania, lecz zaznaczone już we wczesnych stadiach rozwoju różnice indywidualne prawie całkowicie określają jej przyszły kształt (teoria cech i teoria typów)

•Doświadczenie przeszłości ma znaczenie dla tworzenia się osobowości (teoria o nieustannym rozwoju osobowości)

•Koncepcja Eriksona – osobowość rozwija się kolejnymi etapami, rozwój trwa przez całe życie

Koncepcja Wallona:

-Rozwój osobowości jest zarazem rozwojem indywidualności, podmiotowości i rozwojem społecznym, tj. wzrastaniem jednostki w społeczeństwo.

-5 etapów rozwoju osobowości:

•Etap I – obejmuje życie wewnątrzmaciczne, jest to okres zależności od matki.

•Etap II – to stadium impulsywności ruchowej.

•Etap III – symbioza fizjologiczna przemienia się w więź uczuciową między dzieckiem a matką. Stadium emocjonalne. Dziecko nie odróżnia siebie od otoczenia.

•Etap IV – 2 -3 rok życia, zwrot ku światu zewnętrznemu. Dążenie do eksploracji świata. Dziecko uczy się pojmować dwustronne stosunki społeczne.

•Etap V – stadium personalizmu, dokonuje się wyraźne przeciwstawienie „ja” innym osobom, tego co „moje” temu co „twoje”.

•Etap VI – 6 – 11 lat, jest to okres różnicowania się osobowości pod wpływem kontaktów z członkami grupy rówieśniczej i nauczycielami, którzy stawiają dziecku nowe wymagania.

•Etap VIII – w okresie adolescencji znów na pierwszy plan wysuwają się potrzeby ja, mimo, że młodzież dąży także do wyładowywania swojej ekspansji na zewnątrz. Emocje nabierają charakteru ambiwalentnego, a o tym, czy w danej chwili zwycięża postawa egoistyczna, czy altruizm decydują często przypadkowe okoliczności.